Παραδοσιακά Χωριά

Ψαροχώρια

Τα γραφικά παραθαλάσσια χωριά οργανώθηκαν στην αρχή από οικογένειες ψαράδων. Στο λιμανάκι κάθε χωριού άραζαν τα καϊκια που επέστρεφαν μετά το ψάρεμα. Από το 1922

Μαντεμοχώρια

Ονομάστηκαν Μαντεμοχώρια από την τούρκικη λέξη μαντέμ=ορυκτό. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας γνώρισαν μεγάλη οικονομική άνθιση που οφειλόταν στα μεταλλεία αργύρου και μολύβδου της ευρύτερης

Ζερβοχώρια

Τα Ζερβοχώρια αποτελούνται από τα χωριά Γεροπλάτανος και Παλαιοχώρα (ανάμεσα στον Άγιο Πρόδρομο και την Αρναία), μαζί με τους μικρούς διπλανούς οικισμούς Σανά και Ριζά.

Η δημοφιλής αρχιτεκτονική της Χαλκιδικής είναι ένας κλάδος της επίσης γνωστής αρχιτεκτονικής της Μακεδονίας. Στη Χαλκιδική συναντάμε όλες τις κατηγορίες από τα πιο απλά σπίτια με ένα δωμάτιο ή με έναν όροφο μέχρι και τα πιο σύνθετα μέγαρα. Βρίσκουμε επίσης κτίρια με στενή πρόσοψη καθώς επίσης και με φαρδιά, ένα καθαρά τοπικό χαρακτηριστικό της Χαλκιδικιώτικης αρχιτεκτονικής.

Ένα θεμελιώδες οικοδομικό στοιχείο των σπιτιών είναι οι πέτρινοι τοίχοι του ισογείου, οι οποίοι περιβάλλουν τον όροφο από τρεις ή τέσσερις πλευρές και τον υποστηρίζουν. Ένα άλλο βασικό τυπολογικό στοιχείο είναι το μεγάλο, εσωτερικό και καλυμμένο μπαλκόνι, το «χαγιάτι» που κατέχει συνήθως τη νότια πλευρά του ορόφου. Μπορούμε να φθάσουμε στον όροφο του σπιτιού μέσω του μισο-σκεπασμένου μέρους του ισογείου, που βρίσκεται κάτω από το «χαγιάτι», από μια σκάλα που καταλήγει συνήθως στο μπαλκόνι (χαγιάτι). Σπανιότερα, σε κάποιες περιπτώσεις, η σκάλα δεν καταλήγει σε κάποιο δωμάτιο, αλλά σε ένα κεντρικό προθάλαμο.

Το τζάκι είναι το σημείο όπου οι δημοφιλείς βιοτέχνες παρουσίασαν όλη την ικανότητα και την αφθονία της φαντασίας τους. Με τα φτωχά τεχνικά μέσα τους και καθοδηγημένοι μόνο από το προσωπικό τους γούστο και την αγάπη τους για την ομορφιά, έχουν πραγματικά μετατρέψει το τζάκι από ένα απλό λειτουργικό στοιχείο σε ένα έργο τέχνης.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, το ξύλο παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην αρχιτεκτονική της Χαλκιδικής. Ξύλο συναντά κανείς στα περισσότερα μέρη του σπιτιού, το πλαίσιο των τοίχων, η στέγη, τα πατώματα του ορόφου, τα «χαγιάτια», καθώς επίσης και τα ανοιχτά μπαλκόνια, οι υποστηρίξεις, οι ακτίνες, τα παραθύρων και οι πόρτες, είναι όλα ξύλινα. Αισθάνεται κανείς την παρουσία του ξύλου σε κάθε μέρος της κατασκευής σε συμμετρικές διατομές. Είναι πάντα άβαφο και ορατό από όλες τις πλευρές. Η μόνη διακόσμηση από τους βιοτέχνες ήταν η περιορισμένη γλυπτική στους ξύλινους στυλοβάτες και στα μεγάλα εσωτερικά και καλυμμένα μπαλκόνια (χαγιάτια).

Στη Χαλκιδική ο φούρνος χτιζόταν πάντα έξω από το σπίτι και έπαιρνε διαφορετικά σχήματα και μορφές. Μερικές φορές προεξείχε και ήταν όπως ένα τζάκι που κατασκευάζεται σε ένα πιο ψηλό επίπεδο από το έδαφος, μερικές φορές πάλι ήταν ένα αποσυνδεμένο μικρό κτήριο.

Φωτογραφίες

Τοποθεσία

Πόλεις & Χωριά

Κοινοποίηση

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn